آشنایی با DHCP

با وجود یک سرویس دهنده DHCP در شبکه، کاربران شبکه قادر به اخذ اطلاعات مربوط به آدرس دهی IP می‌باشند. وضعیت فوق، برای کاربرانی که دارای یک Laptop بوده و تمایل به اتصال به شبکه‌های متعدد را داشته باشند، ملموس تر خواهد بود چراکه با برای ورود به هر یک از شبکه‌ها و استفاده از منابع موجود ، ضرورتی به انجام تنظیماتی خاص در رابطه با آدرس دهی IP وجود نخواهد داشت.

تمامی پروتکل های شبکه به هر یک از کامپیوترهای موجود در شبکه، یک مشخصه (آدرس ) منحصر بفرد را نسبت می دهند پروتکل IPX ، آدرس فوق را بصورت اتوماتیک و توسط ایستگاه کاری نسبت و منحصر بفرد بودن آن تضمین خواهد شد. پروتکل NetBEUI از یک نام NetBIOS شانزده بیتی استفاده می نماید . پروتکل TCP/IP از یک آدرس IP ، استفاده می نماید. در نسخه های اولیه پیاده سازی شده TCP/IP ، از پروتکل فوق بمنظور اتصال تعداد اندکی از کامپیوترها استفاده می گردید و ضرورتی به وجود یک مرکز متمرکز بمنظور اختصاص اطلاعات آدرس دهی IP ، احساس نمی گردید. بمنظور حل مشکل مدیریت صدها و یا هزاران آدرس IP در یک سازمان ، DHCP پیاده سازی گردید. هدف سرویس فوق ، اختصاص آدرس های IP بصورت پویا و در زمان اتصال یک کامپیوتربه شبکه است .

با وجود یک سرویس دهنده DHCP در شبکه ، کاربران شبکه قادر به اخذ اطلاعات مربوط به آدرس دهی IP می باشند . وضعیت فوق ، برای کاربرانی که دارای یک Laptop بوده و تمایل به اتصال به شبکه های متعدد را داشته باشند ، ملموس تر خواهد بود چراکه با برای ورود به هر یک از شبکه ها و استفاده از منابع موجود ، ضرورتی به انجام تنظیماتی خاص در رابطه با آدرس دهی IP وجود نخواهد داشت . سرویس دهنده DHCP ، علاوه براختصاص اطلاعات پایه IP نظیر : یک آدرس IP و Subnet mask ، قادر به ارائه سایر اطلاعات مربوط به پیکربندی پروتکل TCP/IP برای سرویس گیرندگان نیز می باشد . آدرس Gateway پیش فرض ، سرویس دهنده DNS ، نمونه هائی در این زمینه می باشند.

DHCP ویندوز ۲۰۰۰ ( نسخه های سرویس دهنده ) با سرویس دهنده DNS)Domain Name System) ، در ارتباط خواهد بود. ویژگی فوق ، به یک سرویس دهنده DHCP اجازه می دهد که با یک سرویس دهنده پویای DNS ویندوز ۲۰۰۰ ( DDNS ) ، مرتبط و اطلاعات ضروری را با وی مبادله نماید . سرویس دهنده DHCP ویندوز ۲۰۰۰ ، قادر به ارائه پویای آدرس IP و Host name بصورت مستقیم برای یک سرویس دهنده DDNS است .

DHCP ، مسئولیت ارائه اطلاعات آدرس های IP سرویس گیرندگان را برعهده دارد . بمنظور اخذ اطلاعات آدرس دهی IP ، سرویس گیرنده می بایست یک lease را از سرویس دهنده DHCP دریافت نماید.زمانیکه سرویس دهنده DHCP ، اطلاعات آدرسی دهی IP را به یک سرویس گیرنده DHCP نسبت ( اختصاص) می دهد ، سرویس گیرنده DHCP مالکیت آدرس IP را نخواهد داشت .در چنین حالتی ، سرویس دهنده DHCP همچنان مالکیت آدرس IP را بر عهده داشته و سرویس گیرنده اطلاعات فوق را اجاره و بصورت موقت و بر اساس یک بازه زمانی در اختیار خواهد داشت . می توان یک آدرس IP را بمنزله یک قطعه زمین در نظر گرفت که بصورت اجاره ای در اختیار سرویس گیرنده قرار گرفته و لازم است قبل از سررسید مدت قرارداد! نسبت به تمدید آن اقدام گردد.در صورت عدم تمدید ، سرویس گیرنده قادر به حضور درشبکه نخواهد بود. دراین مقاله قصد نداریم به بررسی فرآیند اختصاص IP توسط سرویس دهنده به سرویس گیرنده پرداخته و مراحل چهارگانه ( Discover, Offer, Request, Acknowledgement ) را تشریح نمائیم !

DHCP ، یکی از استانداردهای پروتکل TCP/IP بوده که باعث کاهش پیچیدگی و عملیات مدیریتی در ارتباط با آدرس های IP سرویس گیرندگان در شبکه می گردد . در این راستا سرویس دهنده DHCP ، بصورت اتوماتیک عملیات اختصاص آدرس های IP و سایر اطلاعات مرتبط با TCP/IP را در اختیار کاربرانی قرار می دهد که امکان DHCP-client آنان فعال شده باشد . بصورت پیش فرض ، کامپیوترهائی که بر روی آنان ویندوز ۲۰۰۰ اجراء می گردد ، سرویس گیرندگان DHCP-Enabled خواهند بود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: